Terios II generacji to kontynuacja koncepcji małego auta z napędem 4×4, które ucywilizowano i nieco powiększono reagując na zapotrzebowanie rynku. I generacja często goszcząca w naszych lasach była opisywana na łamach Lasu Polskiego w maju 2014 r. Czy kolejna generacja zadowoli leśnika?
Trochę historii.
Daihatsu Terios to mały SUV produkowany od 1997 roku. Pierwsza generacja modelu debiutowała jako miejski mikrovan o nazwie Terios Kid, początkowo oferowana była wyłącznie w Japonii. W 2000 roku, po znaczącej modernizacji, samochód został uterenowiony i zawitał na wielu rynkach. Na innych rynkach auto funkcjonowało też jako m.in. Toyota Cami (Japonia), Perodua Kembara (Malezja) oraz Daihatsu Taruna (Indonezja). W 2006 roku zaprezentowano drugą generację Teriosa II, który bazował na prototypie o nazwie D-Concept 4×4. Model powstał we współpracy z Toyotą, która od 1998 roku posiadała 51,2 % akcji marki, a od 2016 r posiada wszystkie akcje tej marki, bliźniaczym modelem jest Toyota Rush I generacji.
Nadwozie i wnętrze auta.
W 2006 roku na salonie w Genewie premierę miała druga generacja Teriosa o znacznie zmienionej stylistyce (duży rozstaw osi, małe kąty natarcia i zejścia, „nadmuchana” i muskularna sylwetka, przestronniejsza kabina), nieco wymiarach zwiększonych i nowocześniejszej technice. Auto oferowano w wersji 2WD lub 4WD, ciekawostką jest, że poza Europą auto oferowano także w wersji siedmioosobowej. Teriosa oferowano w opcji z fabryczną instalacją gazową dostępną na zamówienie. W roku 2009 auto poddano delikatnemu i niełatwemu do zauważenia w porównaniu wcześniejszej wersji poprawieniu wyglądu. Przedni zderzak został delikatnie zmieniono, poprawiono także minimalnie listwy boczne oraz nadkola, dodatkowo nieco zmieniono wygląd kratki wlotowej w grillu i światła tylne.
We wnętrzu odświeżono obudowę zegarów dodając im srebrne ramki. Wyposażenie Teriosa obejmuje: ABS, EBD, 6 poduszek (w najbogatszej wersji, standardowo posiada 4 poduszki), klimatyzację, alufelgi i światła LED, elektryczne lusterka oraz szyby, zamek centralny z pilota, jak na małe auto niewiele można zarzucić. Zewnętrznie auto może się podobać, zgrabne nadwozie, małe kąty natarcia i zejścia, pękate błotniki, koło zapasowa na pionowo opadającej klapie tylnej, jest miło.
W środku typowy japoński styl, proste i funkcjonalne zegary, plastikowy, wysoko poprowadzony środkowy panel z niezbyt urokliwymi ale funkcjonalnymi przełącznikami. Całość jest dobrze spasowana i wykonana z dobrych materiałów, po kilku latach użytkowania nie słychać pukania czy skrzypienia.
Na fotelach siedzi się wygodnie, sprzyja temu ich budowa, przywodząca na myśl krzesła, podobnie jest z tyłu. Ze względu na niezbyt imponującą szerokość auta, zabraknie nam podłokietnika i barczyste osoby mogą dotykać się łokciami z pasażerem, na tylnej kanapie trzy osoby nie będą miały łatwo…. Bagażnik jest głęboki i wysoki, nie mniej jednak jego pojemność w aucie o długości nieco ponad 4 m jest satysfakcjonująca.
Tabela przedstawia poszczególne wymiary auta :
| Wymiary/dane techniczne | |
| długość [mm] | 4055 |
| wysokość [mm] | 1680 |
| szerokość [mm] | 1695 |
| rozstaw osi [mm] | 2580 |
| prześwit | 200 |
| liczba miejsc | 5 |
| pojemność bagażnika [l] | 380/755 |
Silniki i przeniesienie napędu.
Mimo podawania w literaturze faktu występowania tylko jednego silnika benzynowego o pojemności 1,5 l w ofertach sprzedaży spotkamy dość często silnik 1,3 rodem z poprzedniej generacji, jednak nie przystaje on do tej generacji. Większa jednostka oferuje żwawe przemieszczanie się okupione spalaniem rzędu 6,9 -9,5 l/100 km w zależności od stylu jazdy i rodzaju napędu. Silniczek 1,5 jest też bardzo trwały, posiada łańcuch rozrządu, który według producenta ma wystarczyć na całe jego techniczne życie. Samochód prowadzi się świetnie, zawieszenie jest sprężyste i dobrze wybiera nierówności oraz doskonale słucha się kierowcy.. Silnik w zupełności wystarcza do poruszania się zarówno po mieście, jak i po trasie, nieco zawiedzeni będą kierowcy z ciężką nogą, przyśpieszenie nie jest złe, ale prędkość maksymalna wynosi 160 km/h i okupiona jest wysokimi obrotami silnika. Terios II idealnie pokonuje wysokie krawężniki oraz często spotykane dziury na miejskich ulicach. Idealnie nadaje się dla osób, które mieszkają pod miastem, sprawdzi też się w pracy leśnika, pomaga w tym spory prześwit. Terios II (zwłaszcza w wersji z napędem na cztery koła) daje radę i na śniegu i w lekkim błocie i na szutrowej drodze. W aucie oferowana jest 5-cio biegowa skrzynia manualna lub 4-ro biegowy automat, w wersji z napędem znajdziemy stały napęd 4×4, w którym centralny mechanizm różnicowy zapewnia rozdział mocy 50/50 (przód/tył) i można go zablokować za pomocą przycisku na desce rozdzielczej, gdy w ekstremalnych warunkach wymagana jest większa przyczepność. W tabeli przedstawione parametry stosowanych silników:
| rodzaj zasilania | pojemność | moc [KM] / przy obr/min | mom. obr. [Nm]/przy obr/min | prędkość [km/h] | 0-100km/h [s] |
| silniki benzynowe | 1,3 VVTi | 86/6000 | 120/3200 | 145 | 16,1 |
| 1,5 VVTi | 105/6000 | 140/4400 | 160 | 11,9 |
Zawieszenie, hamulce
Samonośne nadwozie oparte jest na czterech sprężynach, z przodu wykorzystano sprawdzone kolumny McPhersona podparte dolnymi trójkątnymi wahaczami, pewność prowadzenia wspomaga stabilizator poprzeczny. Sztywna tylna oś prowadzona jest czterema wzdłużnymi wahaczami wspomaganych poprzecznym drążkiem Panharda, ciekawostką jest oparcie sprężyn w gniazdach umieszczonych na dolnych (odpowiednio mocnych) wahaczach a nie na osi. Z przodu znajdziemy wentylowane tarcze hamulcowe, z tyłu tradycyjne bębny, oczywiście układ hamulcowy wspomagany jest układem ABS. Dzięki niskiej masie auta (1150 kg) układ hamulcowy należy do sprawnych i nie generujących potrzeby częstych wymian elementów. Fabryczne ogumienie w rozmiarze 215/65 R 16 dobrze wybiera nierówności, można też znaleźć zamienniki o agresywniejszym bieżniku przydatne w terenie.
Wady i zalet.
Zalety:
+ atrakcyjna bryła nadwozia,
+ zwrotność,
+ sprawdzone silniki rodem z Toyoty,
+ niska awaryjność,
+ możliwość stosowania instalacji LPG,
+ trwałe wnętrze.
Wady:
– mała gama silników,
– wąskie wnętrze,
– niska podaż na rynku,
– wysokie spalanie przy wyższych prędkościach.
Podsumowanie
II generacja Teriosa to praktycznie całkowicie nowa konstrukcja dobrze wpisująca się w oczekiwania klientów, auto posiada zgrabne i funkcjonalne nadwozie, nieco jednak za wąskie dla większej rodziny. Wysoka bezawaryjność, dobra sprawność terenowa w połączeniu z zwrotnością i zwartością nadwozia predysponuje ten samochód do pracy w lesie. Terios z napędem 4×4 poradzi sobie z większością naszych leśnych terenów, pozwoli na dalszy wyjazd i odwdzięczy się długoletnią współpracą. Stosunkowo wąskie pozwoli na unikniecie większych rys podczas jazdy w terenie. Problemem może być znalezienie satysfakcjonującego egzemplarza, powodem jest niska podaż na naszym rynku i szybkie „znikanie” ofert z zadbanymi autami. Efektem powyższego jest stosunkowo wysoka cena, ciężko kupić auto poniżej 25 tys zł, z reguły trzeba wyłożyć około 30 tys zł. Jest to zrozumiałe, gdyż ceny bezwypadkowych egzemplarzy z napędem 4×4 na niemieckich portalach sprzedaży zaczynają się od około 5 tys euro za auto z przebiegiem poniżej 200 tys km. Nie mniej jednak, „upolowany” Terios II długo i bezstresowo będzie służył leśnikowi w pracy.
Pozdrawiam terenowo.
Seba 4×4