Mitsubishi L 200 – leśny diament ?

Premiera L 200 w wersji jednonapędowej odbyła się w 1978 roku, po dwóch latach dołączyła wersja z napędem 4×4. Przez blisko 35 lat produkcji model ten znalazł ponad 3 mln nabywców. L 200 jest również prekursorem napędu typu Super Select w pickup’ach. Czy L 200 zasługuje na miano „leśnego diamentu”?

Trochę historii i danych technicznych.

L 200 wraz z kolejnymi wersjami nadwozia ewoluowało z prostego i kanciastego auta roboczego do modnie i efektownie wyglądającego wszechstronnego auta. Podobnie wyglądał rozwój silników, początkowo montowano słabe silniki benzynowe i diesla, które z czasem zastąpił praktycznie jeden silnik diesla oferowany w kilku wersjach mocy (sporadycznie montuje się również silnik benzynowy). Kolejne wersje nadwoziowe stawały się coraz bardziej zaokrąglone (od 1996 r.), by w 2006 r. zaskoczyć konkurencję śmiałą linią nadwozia uzupełnioną bogatym wyposażeniem. Począwszy od III generacji auto produkowane jest poza Japonią w zakładach na Filipinach, na szczęście nie wpłynęło to znacząco na obniżenie jakość produkcji. Przez cały okres produkcji auto było oferowane w trzech wersjach nadwoziowych (pojedyncza kabina, 1,5 kabiny i podwójna kabina).

Nadwozie i wnętrze auta.

            Debiutująca w 2006 r. IV generacja L 200 była odpowiedzią na coraz częściej pojawiające się na rynku pickup’y pretendujące do klasy aut codziennych. Mitsubishi postawiło na całkowicie zmienioną linię nadwozia, która w połączeniu z całkowicie odmienionym wnętrzem prezentowała się nowatorsko i oryginalnie. W L 200 postawiono na charakterystyczne zaoblenia przedniej części nadwozia oraz rzadko spotykane podcięcie tylnej części przedziału osobowego. Duży zderzak, chromowany gril oraz „przymrużone” oczy – przednie światła czynią z L 200 samochód, który nawet stojąc wydaje się „rwać do jazdy”. Wnętrze jest urządzone równie nowocześnie, zestaw wskaźników przywołuje na myśl sportowe auto, czytelna środkowa konsola mimo znaczących rozmiarów jest ergonomiczna i łatwa do obsługiwania. Jakość plastików i ich kolorystyka jest do przyjęcia, ale w uboższych wersjach nieco przytłaczają pasażerów swą ilością. W bogatszych wersjach dysponujemy automatyczną klimatyzacją, zestawem muzycznym z dyskiem twardym i sprawną nawigacją. Dodatkowo możemy mieć tempomat, sterowany elektrycznie fotel kierowcy i automatyczną skrzynię biegów. Wszelkiego typu elektryczne udogodnienia i poduszki powietrzne występują powszechnie.

Silniki i przeniesienie napędu.

            Praktycznie od początku produkcji stosowano głównie silnik diesla o pojemności 2,5 l. oferowany w zależności od generacji z różnymi systemami zasilania (TD, TDI, common rail) i zróżnicowanymi parametrami technicznymi. Moc silnika i moment obrotowy rósł z czasem i w chwili obecnej osiąga 136 lub 178 KM w zależności od wersji. Obydwie wersje gwarantują swobodne przemieszczanie się zarówno na pusto, jak i z ładunkiem, jednak przyjemność z jazdy i bezstresowe pokonywanie dłuższych podjazdów zapewnia mocniejsza jednostka. Dla obu silników charakterystyczny jest wyraźnie odczuwalny przyrost mocy w zakresie 2000-4000 obr/min., odgłos pracy silnika nie należy do uciążliwych. W zależności od wersji silnikowej oferowany jest napęd Easy Select ( bez centralnego mechanizmu różnicowego) lub uznany napęd Super Select (z mocniejszym silnikiem), który stawia Mitsubishi L200 na czele pikup’ów oferując jako jedyny producent jazdę ze stałym napędem 4×4 z dowolną prędkością i na zróżnicowanych nawierzchniach. Obie wersje dysponują oczywiście skrzynią redukcyjną i możliwością zamówienia skrzyni automatycznej. Auta wyposażane są również w blokadę tylnego mostu skutecznie podnosząc zdolność pokonywania terenu. Do wytrzymałości silników i układu przeniesienia napędu nie można mieć większych zastrzeżeń, sporadycznie zdarzały się problemy z odpalaniem w zimie (zamarzający filtr paliwa) i ewentualne awarie wynikające z użytkowania przeciążonego auta.

Zawieszenie, hamulce i komfort jazdy.

Mitsubishi wykorzystując doświadczenie zdobyte w rajdach (również kultowy Dakar), zastosował konstrukcję wykorzystującą mocną ramę z przednim zawieszeniem wykorzystującym niezależne wahacze z sprężynami śrubowymi. W tylnym zawieszeniu nie eksperymentowano stawiając na powszechnie stosowany w pickup’ach sztywny most z resorami piórowymi. Jest to rozwiązanie typu „złoty środek”, pozwala na pogodzenie komfortu podróżowania z całkiem słuszną ładownością. W łatwym terenie L 200 wybiera nierówności płynnie, dopiero agresywniejsza jazda w terenie skutkuje brakiem komunikacji między przednim a tylnym zawieszeniem, skutek – auto zaczyna „galopować”. W jeździe pomaga system kontroli trakcji (EBD). Skuteczność działania układu hamulcowego jest wysoka (przód wentylowane tarcze, tył bębny), nieobciążone L 200 z 100 km/godz. zatrzymuje się po 44,2 m, pomaga w tym system LSPV rozdzielający proporcjonalnie siłę hamowania na każde z kół. Trwałość opisywanych elementów jest satysfakcjonująca.

Wady i zalety.

Zalety:

• wysoka trwałość elementów podwozia,
• dobra sprawność w terenie,
• wzorowy napęd Super Select,
• duża ilość dostępnych dodatków,
• odważny desing.

Wady:

• średnia przestronność wnętrza,
• duże rozmiary utrudniające manewrowanie,
• nękające drobne awarie osprzętu elektrycznego,
• mało wersji silnikowych.

Opinie użytkowników.

Tomek, RDLP Toruń

Moje auto pochodzi z seri II (1996-2001), roku produkcji 1998, silnik 2.5TD o mocy 99KM i obecnym przebiegu 260000 km. Podczas rocznego użytkowania przejechałem 25000 km bez praktycznie żadnego wkładu finansowego poza normalnymi kosztami eksploatacyjnymi (oleje itp.). Auto jest godne polecenia ze względu na niską awaryjność oraz możliwość wszechstronnego użytkowania.  L 200 dobrze radzi sobie w codziennym użytkowaniu, podczas polowań a i delikatnym off-roadzie radzi sobie dobrze po założeniu po założeniu opon 31×10,5 R15 o agresywniejszym bieżniku. Do atutów należy funkcja „wheel lock” pozwalająca włączać napęd 4×4 podczas jazdy, natomiast mankamentem jest rdza atakująca bardzo często skrzynie ładunkową oraz trochę za wysokie spalanie – średnio 12 L/100km.

Adam, RDLP Łódź:

Posiadam L200 HP z silnikiem 178 KM i manualną skrzynią biegów w wersji wyposażeniowej Intense+, czyli z SS. Dołożyłem wysoką zabudowę skrzyni. Przejechałem do tej pory 30 tys i nie miałem żadnych usterek i awarii a pierwszy przegląd kosztował 800 zł. Fabrycznie zamontowane są opony Michelin Cross Terrain (opony całoroczne)  mające oznaczenie M+S. Jestem bardzo zadowolony z tych opon, na asfalcie i latem i zimą spisują się bardzo dobrze. W terenie spisują się dobrze i zimą i latem w trawie i szutrze, w piachu są bardzo dobre, niestety w błocie są słabe. Potrzebowałem pickupa na tyle komfortowego że mogę go używać na co dzień i na wyjazdy.  Za pickupem Mitsubishi przemawiają poniższe argumenty odróżniające go od konkurentów:

1. najlżejszy – miał najmniej palić,
2. najmniejszy rozstaw osi – najlepsze właściwości terenowe,
3. najmniejszy promień skrętu – przydatne w mieście i w terenie,
4. najlepiej zestrojone zawieszenie do jazdy na „pusto” – często jeżdżę bez obciążenia,
5. najbardziej komfortowa tylna kanapa – rodzinka nie marudzi,
6. międzyosiowy dyferencjał,
7. 4 gwiazdki w teście zderzeniowym,
8. kontrola trakcji i toru jazdy (dostępne jeszcze tylko w Navarze, za dużą dopłatą).
   Wybór L200 był czysto pragmatyczny, bo przyznaje że wyglądem nie byłem zachwycony (teraz już się przyzwyczaiłem i uważam że jest bardzo ładny ).
   Argumenty na nie:
9. duży rozstaw osi, bardzo duży zwis tylny i ogólna długość (5,25 m) – dosyć mocno

ograniczają możliwości terenowe a i w mieście nie pomagają,

2. oddzielenie kabiny od przestrzeni bagażowej – zmniejsza funkcjonalność wnętrza, nie można wygodnie spać ani w kabinie ani w ładowni a przy podróżowaniu w 4 osoby, brakuje miejsca na różne rzeczy które mogły by być pod ręką czyli np. na tylnej półce lub w przestrzeni bagażowej ale dostępne (w L200, wyjątkowo, jest opuszczana tylna szyba która pozwala na dostęp do ładowni z kabiny).

Oba mankamenty dotyczą praktycznie wszystkich pickup’ów….

Pozdrawiam terenowo.

Seba 4×4

OLYMPUS DIGITAL CAMERA