Dacia Duster – rumuńskie kontrnatarcie ?

Rumuński SUV pojawił się na rynku w 2010 roku oferując stosunkowo przestronne nadwozie, które w połączeniu z napędem 4×4 i stosunkowo niską ceną zakupu czyniło propozycję wysoce atrakcyjną. Z drugiej strony w wielu potencjalnych nabywcach obudziły się „duchy przeszłości”, które odstręczały od zakupu przywołując jako przykład awaryjność dawniejszych aut produkowanych w Rumuni (ARO, Oltcit). Czy obecne standardy wytwarzania pozwalają na skuteczne kontrnatarcie i zerwanie z przeszłością?

Trochę historii i danych technicznych.

W wypadku Daci Duster trudno pisać o historii, jest to auto zbudowane od podstaw wykorzystujące elementy z Daci, Renault i Nissana, nie ma tu żadnego nawiązania do produkowanego dawniej ARO. Dacia Duster Concept została pokazana w Genewie zaledwie rok prędzej, model wprowadzony do produkcji oczywiście był mniej awangardowy i zdecydowanie skromniej wykończony. Płyta podłogowa pochodzi z Daci Logan, wnętrze przypomina Dacię Sandero, silniki pochodzą od Renault, całość wieńczy napęd 4×4 zaadoptowany z Nissana. Pomimo, iż zastosowano w aucie technologie stosowane już od lat, to są to sprawdzone już konstrukcje poszczególnych układów skutkujące w efekcie stosunkowo niskim kosztem budowy całego auta. Należy przy tym pamiętać, że auto z założenia miało być niezbyt drogie i w pierwszej kolejności zawojować biedniejsze rynki europejskie. W tabeli przedstawiam modele silników i ich parametry:

Nadwozie i wnętrze auta.

Nadwozie Dustera może się podobać, w oko wpadają muskularne nadkola płynnie przechodzące w przedni i tylny pas nadwozia. Przód i tył auta wyprofilowany jest stosunkowo pionowo, co w połączeniu z płasko poprowadzoną maską nawiązuje do typowych terenówek odchodząc od sylwetki kombi. W zależności od wersji możemy w Daci spotkać relingi, nakładki na progi czy osłony pod zderzakami, które optycznie czynią auto bardziej terenowym. O ile z zewnątrz auto potrafi wzbudzić lekki podziw, o tyle wnętrze niestety odstaje nieco od obecnych standardów w klasie, głównie z powodów słabej ergonomii. Sterowanie elektrycznymi szybami umieszczone jest na środkowej konsoli, poniżej usytuowane są przełączniki sterujące wyborem rodzaju napędu i wyłączniku centralnego zamku. Regulacja bocznych lusterek jest możliwa dopiero po zaciągnięciu hamulca ręcznego skrywającego stosowny joystick…. Niby drobiazgi, a w gruncie rzeczy szczegóły wpływające na bezpieczeństwo jazdy. Plastiki użyte we wnętrzu nie należą do najdroższych, są także twarde, lecz nie generują niemiłych dla ucha dźwięków, ponadto wykazują stosunkowo wysoką odporność na zużycie. Wyposażenie z zakresu bezpieczeństwa zależne jest od wersji wyposażenia i w najdroższej opcji możemy otrzymać czołowe i boczne poduszki powietrzne, ABS, ESP i ASR a nawet  układ wspomagania nagłego hamowania. W kwestii komfortu nawet najlepiej wyposażony wersje oferują nam tylko sterowany centralny zamek, elektrycznie regulowane przednie szyby, elektrycznie sterowane i podgrzewane lusterka i ręcznie sterowaną klimatyzację. Wnętrze auta oferuje całkiem sporo miejsca zarówno w pierwszym, jak i w drugim rzędzie. Wysoka pozycja za kierownicą i cienkiw przednie i środkowe słupki gwarantują dobrą widoczność, troszkę gorzej jest z tyłu gdzie sporo zasłaniają grube tylne słupki. Bagażnik wersji 4×4 ma pojemność 408 l i ma regularne kształty, jest jednak dość głęboki. Lifting przeprowadzony pod koniec 2013 roku wniósł do wnętrz nieco świeżości i uatrakcyjnił optycznie nadwozie. Trzeba przyznać, że dostosowanie auta do oczekiwań klientów udało się znakomicie. Zupełnie nowe zegary zrywają z  tymi znanymi z Clio II i nawiązują do pozostałych modeli Dacii.  Po liftingu zaoferowano nawigację, a w tańszych wersjach radio w rozmiarze 2 DIN z czytelnym wyświetlaczem. Przełączniki sterowania szybami przeniesiono w łatwo dostępne miejsce na drzwiach. Z kierownicy można obecnie sterować oferowanym opcjonalnie tempomatem (nowość !). W wyposażeniu możemy znaleźć czujniki parkowania z tyłu auta, które włącza się je przyciskiem na konsoli środkowej. Przekonstruowano również układ konsoli środkowej, niestety kolorystyka zmieniła się niewiele….. Na plus należy zaliczyć obniżenie poziomu hałasu w wnętrzu o 4 dB. Na zewnątrz rzucają się w oczy nowe,  elegancko stylizowane światła i odświeżona atrapa chłodnicy oraz tylne lampy.

Tabela przedstawia poszczególne wymiary auta :

Silniki i przeniesienie napędu.

Pod maską znajdujemy stare i sprawdzone jednostki silnikowe rodem z Renault. Ich wiekowość jest wbrew pozorom również zaletą, silniki te nie posiadają chorób dziecięcego wieku, są znane przez mechaników, części dostępne są od ręki. Nie oznacza to, że tak często odmawiają współpracy, przeciwnie radzą sobie całkiem dobrze z niską masą auta (niespełna 1300 kg), pomaga w tym zestrojenie skrzyni biegów. Przełożenia są krótkie, pierwszy bieg to w zasadzie przełożenie terenowe (podbieg) pozwalające oszczędzać w terenie sprzęgło. Dla wersji 4×4 i 4×2 przewidziano mocniejszego diesla i silnik benzynowy, wersja 4×2 oferowana jest dodatkowo z słabszym dieslem, od pewnego czasu dostępne są egzemplarze z fabrycznie montowaną instalacją LPG. Silniki zadowalają się umiarkowanymi ilościami paliwa, zużycie benzyny waha się od 7  w trasie do 12 l/100 km w mieście, diesel wypada znacznie lepiej i spala przeciętnie od 6 – 9 l/100 km. Dacia nie przepada za prędkościami autostradowymi, zestrojenie skrzyni biegów powoduje znaczny wzrost zużycia paliwa, w zamian za to nie brakuje mocy na każdym biegu i auto sprawnie przyśpiesza. Dacia korzysta z układu napędu na cztery koła zaczerpniętego z Nissana, skopiowano nawet  pokrętło nim sterujące. Układ 4×4 pracuje w trzech wariantach: 4×2 (tylko przednia oś), Auto (automatyczne dołączanie tylnej osi w razie poślizgu kół) oraz Lock, kiedy to napęd jest na stale rozdzielany na obie osie w stosunku 50:50. Tryb Lock rozłącza się automatycznie po przekroczeniu 30 km/godz., przemawiają za tym względy bezpieczeństwa. Duster wyposażony w ten układ napędowy naprawdę nieźle radzi sobie w lekkim terenie, leśne drogi, piaszczyste podłoże czy też wszechobecne w lasach wyboiste szutrowe drogi nie stanowią dla Dustera przeszkody. Na dzień dzisiejszy użytkownicy nie zgłaszają uwag do działania układu napędowego, potwierdza się opinia głosząca, że stosując sprawdzone technologie można stworzyć udane auto.

Zawieszenie, hamulce i komfort jazdy.

W zawieszeniu postawiono na klasyczne rozwiązania rodem z aut osobowych i lekkich SUV-ów – z przodu oparto je na kolumnach McPhersona, z tyłu wykorzystano rozwiązanie wielowahaczowe. Efekt jest satysfakcjonujący, zawieszenie pracuje  pracuje cicho i dobrze niweluje nierówności nawierzchni. Na stosunkowo wysoki komfort resorowania mają też wpływ niezbyt szerokie opony o stosunkowo wysokim profilu  (215/65 R16). Do pełnego szczęścia brakuje lepszego wyciszenia nadwozia, komfort podróżowania wzrósłby znacząco. Niedoskonałości zawieszenia odczujemy dopiero przy szybszej jeździe po asfalcie podczas wietrznej pogody – auto ze względu na wysokość jest podatne na boczne podmuchy, na szczęście stosunkowo sprawny układ kierowniczy pozwala na szybkie kontrowanie.Bezsporną zaletą Daci jest jej wysoki prześwit, wartość 205-210 mm  (różne dane) – właściwie tyle samo, co w stawia ją w jednym szeregu z renomowanymi terenówkami typu Toyota Land Cruiser czy Nissan Patrol. Wartość ta pozwala na spokojne pokonywanie leśnych dróg i miejskich krawężników. Układ hamulcowy jest adekwatny do ceny auta, z przodu zastosowano wentylowane tarcze, z tyłu klasyczne hamulce bębnowe. Całość dzięki niskiej masie auta jest skuteczna. Tradycyjnie na trwałość tego układu znacząco wpływa sposób użytkowania auta, jazda terenowa przyśpiesza zużycie poszczególnych elementów układu.

Wady i zalety.

Zalety:

• przestronne wnętrze i pojemny bagażnik,
• dobry komfort resorowania,
• solidne wykonanie,
• znakomity stosunek ceny do wielkości,
• trzyletnia gwarancja,
• dobra widoczność,
• sprawdzone jednostki napędowe.

Wady:

• słabej jakości materiały wykończeniowe,
• małe schowki z przodu, brak kieszeni w drzwiach z tyłu,
• krótka lista dodatkowego wyposażenia (komfort i bezpieczeństwo),
• mały wybór wersji silnikowych.

Podsumowując: Dacia Duster zrywa z stereotypami z przeszłości, skonstruowano kawał solidnego auta bazującego na sprawdzonych technologiach nie powalające wyposażeniem, ergonomią i możliwością brylowania na trasie. W zamian za to płacimy mało za stosunkowo wiele, jest to prawdziwa alternatywa dla leśników nie chcących rysować drogich aut konkurencyjnych marek. Otrzymujemy dobre narzędzie w rozsądnej cenie gwarantujące pokonywanie leśnych duktów, obecna modernizacja objęła również wnętrze, które stało się bardziej ergonomiczne i komfortowe. Jest to typowy „wół roboczy”, który sprawdzi się również w roli auta rodzinnego czy miejskiego, jej walory użytkowe i cena niwelują niedostatki komfortu i niższą renomę marki.

Pozdrawiam terenowo

Seba 4×4